ปอมเมอเรเนียน

ในกรณีศึกษาของเด็กชายอายุ 10 ขวบคนหนึ่งที่มีสมองพิการและสุนัขของครอบครัว นักวิจัยพบว่าโปรแกรมการแทรกแซงนำไปสู่การปรับปรุงที่หลากหลายสำหรับเด็ก รวมถึงกิจกรรมทางกาย ทักษะการเคลื่อนไหว คุณภาพชีวิต และมนุษย์ - ปฏิสัมพันธ์ของสัตว์ "การค้นพบเบื้องต้นเหล่านี้บ่งชี้ว่าเราสามารถปรับปรุงคุณภาพชีวิตของเด็กที่มีความพิการได้ และเราสามารถทำให้พวกเขามีความกระฉับกระเฉงมากขึ้น" เมแกน แมคโดนัลด์ ผู้ช่วยศาสตราจารย์แห่งวิทยาลัยสาธารณสุขและวิทยาศาสตร์มนุษย์ของ OSU และผู้เขียนที่เกี่ยวข้องใน ศึกษา. "และในกรณีนี้ ทั้งสองอย่างเกิดขึ้นพร้อมๆ กัน ซึ่งมันวิเศษมาก" นักวิจัยได้ให้รายละเอียดเกี่ยวกับประสบการณ์ของเด็กในโครงการแทรกแซงการออกกำลังกาย ที่ปรับเปลี่ยนได้ในกรณีศึกษาที่เพิ่งตีพิมพ์ในวารสารAnimal สุนัขพันธุ์ปอม ผู้เขียนร่วมคือ Monique Udell จาก OSU College of Agricultural Sciences; Craig Ruaux จากวิทยาลัยสัตวแพทยศาสตร์ OSU; Samantha Ross จาก OSU College of Public Health and Human Sciences; Amanda Tepfer จาก Norwich University และ Wendy Baltzer จาก Massey University ในนิวซีแลนด์ การวิจัยได้รับการสนับสนุนโดยกองวิทยาศาสตร์สุขภาพที่ OSU เด็กที่มีความบกพร่องทางร่างกาย เช่น สมองพิการ ใช้เวลาในการทำกิจกรรมทางกายน้อยกว่าเด็กรุ่นเดียวกันอย่างมาก และถือเป็นกลุ่มที่มีความเหลื่อมล้ำทางสุขภาพ ซึ่งหมายความว่าโดยทั่วไปแล้วพวกเขาต้องเผชิญกับปัญหาด้านสุขภาพมากกว่าเด็กรุ่นเดียวกัน นักวิจัยได้ออกแบบกิจกรรมการออกกำลังกายที่ปรับเปลี่ยนได้ ซึ่งเป็นการแทรกแซงโดยการช่วยเหลือจากสัตว์ โดยที่สุนัขในครอบครัวจะทำหน้าที่เป็นคู่หูกับเด็กในกิจกรรมการออกกำลังกายที่ออกแบบมาเพื่อช่วยปรับปรุงกิจกรรมการออกกำลังกายโดยรวม ทักษะการเคลื่อนไหว และคุณภาพชีวิต สุนัขครอบครัวเป็นทางเลือกที่ดีสำหรับการแทรกแซงประเภทนี้ เนื่องจากเด็กรู้จักสัตว์อยู่แล้วและมีความสัมพันธ์อยู่แล้ว และทั้งสุนัขและเด็กจะได้รับประโยชน์จากกิจกรรมดังกล่าว แมคโดนัลด์กล่าว นักวิจัยทำการประเมินเบื้องต้นเกี่ยวกับกิจกรรมทางกายในแต่ละวันของเด็ก ทักษะการเคลื่อนไหว และคุณภาพชีวิตของเด็กก่อนที่จะเริ่มการแทรกแซงเป็นเวลา 8 สัปดาห์ สัตวแพทย์ได้ตรวจสอบสมรรถภาพของสุนัขในการมีส่วนร่วม และประเมินปฏิสัมพันธ์ระหว่างคนกับสัตว์ระหว่างสุนัข ปอมเมอเรเนียนอายุ 1 ปี และเด็กด้วย