เรียนรู้เกี่ยวกับที่ดิน

ด้วยแรงกดดันจากการเพิ่มขึ้นของจำนวนประชากรและการเปลี่ยนแปลงของสภาพอากาศ ดินแดนของเอธิโอเปียจึงประสบกับความเสื่อมโทรมอย่างรุนแรง จากการประมาณการ เอธิโอเปียมีความเสื่อมโทรมของที่ดินที่เลวร้ายที่สุดในกลุ่มประเทศย่อยของทะเลทรายซาฮารา ซึ่งนำไปสู่การสูญเสียผลผลิตประมาณ 4.3 พันล้านเหรียญสหรัฐต่อปี แต่การฟื้นฟูได้ดำเนินการมาหลายทศวรรษแล้ว โดยโครงการบูรณะส่วนใหญ่มุ่งเน้นไปที่การลดการพังทลายของดินและการไหลบ่าของดิน Wuletawu Abera นักวิทยาศาสตร์จาก CIAT และผู้เขียนหลักของการศึกษากล่าวว่า "การลงทุนมหาศาลในการฟื้นฟูที่ดินในเอธิโอเปียได้ก่อให้เกิดประโยชน์มากมายต่อระบบนิเวศน์" "แนวปฏิบัติและเทคโนโลยีการฟื้นฟูที่ดินที่หลากหลายให้ระดับความสำเร็จที่แตกต่างกัน แต่เฉพาะพื้นที่เท่านั้น ไม่มีวิธีแก้ปัญหาใดที่เหมาะกับทุกขนาด" นักวิจัยพิจารณาว่าวิธีการฟื้นฟูเฉพาะมีอิทธิพลต่อบริการของระบบนิเวศอย่างไร เกษตรกรรมเชิงอนุรักษ์ โครงสร้างดินและหิน และการจำกัดพื้นที่สำหรับการเล็มหญ้าและการเกษตรได้ครอบงำความพยายามในการฟื้นฟู โครงสร้างหินควบคู่ไปกับการแทรกแซงทางชีวภาพช่วยเพิ่มผลผลิตพืชได้มากที่สุด - มากถึง 170 เปอร์เซ็นต์ - ในขณะที่การเกษตรเชิงอนุรักษ์ทำได้ถึง 18 เปอร์เซ็นต์ อย่างไรก็ตาม วิธีการเหล่านี้ไม่ได้ส่งผลกระทบมากนัก การแนะนำว่าแนวทางการจัดการที่ดินแบบบูรณาการเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อเพิ่มบริการระบบนิเวศทั้งหมด เริ่มต้นจากการจัดหาอาหารให้กับชุมชนที่เปราะบางในช่วงทศวรรษ 1970 โครงการต่างๆ ได้ดำเนินต่อไปเพื่อฟื้นฟูทรัพยากรธรรมชาติในวงกว้างในช่วงกลางถึงปลายทศวรรษ 2000 ตั้งแต่ปี 2551 กรอบการลงทุนเชิงกลยุทธ์ของเอธิโอเปีย (ESIF) ได้สนับสนุนการจัดการภูมิทัศน์อย่างยั่งยืน ซึ่งนำไปสู่การอนุรักษ์ดินและน้ำอย่างกว้างขวาง และโครงการเก็บเกี่ยวน้ำ ชุมชนยังได้ปลูกต้นไม้หลายร้อยล้านต้นในที่ราบสูงเอธิโอเปีย โดยเฉลี่ยแล้ว แนวปฏิบัติต่างๆ ในการฟื้นฟู ที่ดิน ช่วยลดการสูญเสียดินได้ในช่วง 45 ถึง 80 เปอร์เซ็นต์ และไหลบ่าได้ 38 ถึง 90 เปอร์เซ็นต์ ในขณะที่วิธีการทั้งหมดได้ช่วยปรับปรุงปริมาณสารอินทรีย์คาร์บอนในดิน การตรวจสอบผลประโยชน์ของโครงการยังไม่เพียงพอ การศึกษาแสดงให้เห็น จากเขตนิเวศเกษตร 24 แห่งที่มีโครงการฟื้นฟูอย่างต่อเนื่อง มีเพียง 11 แห่งเท่านั้นที่ได้รับการศึกษา ส่วนใหญ่ในระดับแปลง โดยไม่ได้คำนึงถึงประโยชน์สำหรับบริการระบบนิเวศในระดับภูมิทัศน์ สิ่งนี้ป้องกันไม่ให้ผู้กำหนดนโยบายปรับแต่งการแทรกแซงไปยังไซต์เฉพาะ การฟื้นฟูสำหรับปัญหาน้ำ การฟื้นฟูดินก็มีความสำคัญเช่นกันสำหรับการแก้ไขปัญหาน้ำของเอธิโอเปีย ในช่วง 20 ปีที่ผ่านมา ปริมาณน้ำที่ไหลบ่าในระดับประเทศเพิ่มขึ้นโดยเฉลี่ยประมาณ 80 มม./ปี ซึ่งได้รับอิทธิพลพอๆ กันจากการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศและการเปลี่ยนแปลงของผืนดิน การศึกษาที่นำโดย CIAT อีกชิ้นหนึ่งพบว่า การมีน้ำใช้ในภาคตะวันออกเฉียงใต้ของเอธิโอเปียได้รับผลกระทบหลักจากปริมาณน้ำฝนที่ลดลงและสภาพอากาศที่เปลี่ยนแปลง ในขณะที่ความแปรปรวนของสภาพอากาศที่สูงขึ้น การใช้ที่ดินอย่างกว้างขวาง และความเสื่อมโทรมได้ทำลายทรัพยากรน้ำในที่ราบสูงตอนกลางและตะวันตก "หากภูมิทัศน์มีแนวโน้มที่จะเพิ่มการไหลบ่าของน้ำ ความสามารถในการกักเก็บน้ำในดินและพืชพรรณก็จะต่ำลง" อาเบรากล่าว "ปริมาณน้ำที่ไหลบ่ามากขึ้น พื้นที่กักเก็บน้อยลง และการระเหยของไอระเหยน้อยลงบ่งชี้ว่าภูมิทัศน์เสื่อมโทรมมากขึ้นและในทางกลับกัน การดูสิ่งที่เกิดขึ้นกับวัฏจักรอุทกวิทยาช่วยให้เราเข้าใจผลกระทบของการเสื่อมโทรมของที่ดินและการฟื้นฟู "ความท้าทายประการหนึ่งคือการออกแบบการวิจัยที่พิจารณาว่าการฟื้นฟูที่ดินส่งผลกระทบต่อภูมิทัศน์และระบบนิเวศอย่างไรที่มีอิทธิพลต่อการดำรงชีวิตของเกษตรกรรายย่อย เราจำเป็นต้องให้ภาคธุรกิจและนักลงทุนมีส่วนร่วมอย่างจริงจังในการฟื้นฟูที่ดิน เนื่องจากเป็นหนทางไปสู่การฟื้นฟูเศรษฐกิจและสิ่งแวดล้อม"