การดูแลสุขภาพ

“ร่างกายมีนาฬิกาภายใน 24 ชั่วโมงที่เรียกว่า circadian rhythm ซึ่งช่วยควบคุมการทำงานของร่างกายและจิตใจ” ดร. David Plans ผู้เขียนการศึกษาจากมหาวิทยาลัย Exeter สหราชอาณาจักรกล่าว "แม้ว่าเราจะไม่สามารถสรุปสาเหตุได้จากการศึกษาของเรา แต่ผลการวิจัยชี้ให้เห็นว่าการเข้านอนเร็วหรือดึกอาจมีแนวโน้มที่จะรบกวนนาฬิกาชีวิต ซึ่งจะส่งผลเสียต่อสุขภาพหัวใจและหลอดเลือด" แม้ว่าการวิเคราะห์จำนวนมากได้ตรวจสอบความเชื่อมโยงระหว่างระยะเวลาการนอนหลับกับโรคหัวใจและหลอดเลือด ความสัมพันธ์ระหว่างระยะเวลาการนอนหลับกับโรคหัวใจนั้นยังขาดการสำรวจ การศึกษานี้ตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างการนอนหลับที่วัดอย่างเป็นกลาง แทนที่จะรายงานด้วยตนเอง ในกลุ่มตัวอย่างผู้ใหญ่จำนวนมาก การศึกษารวมบุคคล 88,026 คนใน UK Biobank ซึ่งคัดเลือกระหว่างปี 2549 ถึง 2553 อายุเฉลี่ยคือ 61 ปี (ช่วง 43 ถึง 79 ปี) และ 58% เป็นผู้หญิง ข้อมูลการเริ่มเข้านอนและเวลาตื่นถูกรวบรวมเป็นเวลาเจ็ดวันโดยใช้มาตรความเร่งที่สวมข้อมือ ผู้เข้าร่วมเสร็จสิ้นการประเมินด้านประชากรศาสตร์ วิถีชีวิต สุขภาพ และร่างกาย และแบบสอบถาม จากนั้นพวกเขาได้รับการติดตามเพื่อวินิจฉัยโรคหัวใจและหลอดเลือดใหม่ ซึ่งหมายถึงอาการหัวใจวาย หัวใจล้มเหลว โรคหัวใจขาดเลือดเรื้อรัง โรคหลอดเลือดสมอง และการโจมตีขาดเลือดชั่วคราว ในช่วงติดตามผลเฉลี่ย 5.7 ปี ผู้เข้าร่วม 3,172 คน (3.6%) เป็นโรคหัวใจและหลอดเลือด อุบัติการณ์สูงสุดในผู้ที่มีเวลานอนตอนเที่ยงคืนหรือหลังจากนั้น และต่ำสุดในผู้ที่เริ่มมีอาการนอนระหว่าง 22.00 น. ถึง 22.59 น. นักวิจัยได้วิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างการนอนหลับและเหตุการณ์เกี่ยวกับหัวใจและหลอดเลือดหลังจากปรับอายุ เพศ ระยะเวลาการนอนหลับ ความผิดปกติของการนอนหลับ (หมายถึงเวลาเข้านอนและตื่นนอนที่แตกต่างกัน) โครโนไทป์ที่รายงานด้วยตนเอง (นกตื่นสายหรือนกเค้าแมวกลางคืน) การสูบบุหรี่ สถานะ ดัชนีมวลกาย เบาหวาน ความดันโลหิต คอเลสเตอรอลในเลือด และสถานะทางเศรษฐกิจและสังคม เมื่อเทียบกับการเริ่มนอนเวลา 22.00-22.59 น. มีความเสี่ยงสูงขึ้น 25% ของโรคหัวใจและหลอดเลือดที่เริ่มมีอาการนอนตอนเที่ยงคืนหรือหลังจากนั้น ความเสี่ยงเพิ่มขึ้น 12% ในเวลา 23.00-23.59 น. และ 24% เพิ่มความเสี่ยงที่จะหลับก่อน 22:00 น. ในการวิเคราะห์เพิ่มเติมตามเพศ ความสัมพันธ์กับความเสี่ยงโรคหัวใจและหลอดเลือดที่เพิ่มขึ้นมีมากขึ้นในผู้หญิง โดยมีเพียงการเริ่มนอนก่อน 22.00 น. เท่านั้นที่เหลืออยู่อย่างมีนัยสำคัญสำหรับผู้ชาย ดร.แพลน กล่าวว่า "การศึกษาของเราบ่งชี้ว่าเวลาที่เหมาะสมในการเข้านอนคือจุดใดจุดหนึ่งในวงจร 24 ชั่วโมงของร่างกาย และการเบี่ยงเบนอาจส่งผลเสียต่อสุขภาพ เวลาที่เสี่ยงที่สุดคือหลังเที่ยงคืน อาจเป็นเพราะอาจลด โอกาสที่จะได้เห็นแสงยามเช้า ซึ่งจะรีเซ็ตนาฬิกาชีวิต" ดร. แผนตั้งข้อสังเกตว่าสาเหตุของความสัมพันธ์ระหว่างการนอนหลับกับโรคหัวใจและหลอดเลือดในผู้หญิงนั้นไม่ชัดเจน เขากล่าวว่า "อาจเป็นได้ว่ามีความแตกต่างทางเพศในการที่ระบบต่อมไร้ท่อตอบสนองต่อการหยุดชะงักของจังหวะ circadian หรืออีกทางหนึ่ง อายุที่มากขึ้นของผู้เข้าร่วมการศึกษาอาจเป็นปัจจัยที่ทำให้เกิดความสับสน เนื่องจากความเสี่ยงต่อโรคหัวใจและหลอดเลือดของผู้หญิงจะเพิ่มขึ้นหลังวัยหมดระดู ซึ่งหมายความว่า อาจไม่มีความแตกต่างในความแข็งแกร่งของความสัมพันธ์ระหว่างหญิงและชาย” เขาสรุปว่า: "แม้ว่าการค้นพบนี้ไม่ได้แสดงถึงสาเหตุ แต่เวลาการนอนหลับก็กลายเป็นปัจจัยเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้นกับหัวใจ โดยไม่ขึ้นกับปัจจัยเสี่ยงอื่นๆ และลักษณะการนอนหลับ หากการค้นพบของเราได้รับการยืนยันในการศึกษาอื่นๆ เวลาการนอนหลับและสุขอนามัยการนอนหลับขั้นพื้นฐานอาจเป็นได้ เป้าหมายด้านสาธารณสุขที่มีต้นทุนต่ำเพื่อลดความเสี่ยงต่อโรคหัวใจ"