ผู้บริจาคสเปิร์มโดยทั่วไปไม่ได้มีวัตถุประสงค์เพื่อดำเนินการทางกฎหมาย

ผู้บริจาคสเปิร์มโดยทั่วไปไม่ได้มีวัตถุประสงค์เพื่อดำเนินการทางกฎหมายหรือทางนิตินัยพ่อของลูกที่ผลิตจาก sperm ของเขา อย่างไรก็ตาม กฎหมายอาจให้ความหมายโดยนัยเกี่ยวกับความเป็นบิดาตามกฎหมายหรือการไม่มีบิดา กฎหมายอาจควบคุมกระบวนการเจริญพันธุ์ด้วยการบริจาคสเปิร์มในคลินิกรักษาผู้มีบุตรยาก อาจกำหนดเงื่อนไขว่าผู้บริจาคสเปิร์มอาจไม่ระบุชื่อหรือไม่ และอาจให้สิทธิ์ผู้บริจาคที่เป็นผู้ใหญ่ที่ตั้งครรภ์ในลูกหลานเพื่อสืบหาบิดาผู้ให้กำเนิดของตน ในอดีตถือว่าวิธีการผสมเทียมเป็นสิ่งสำคัญในการกำหนดความรับผิดชอบทางกฎหมายของผู้ชายในฐานะพ่อ กรณีล่าสุด (ดูด้านล่าง 'การผสมเทียมตามธรรมชาติ') ถือได้ว่ามีวัตถุประสงค์มากกว่าวิธีการผสมเทียมซึ่งจะเป็นตัวกำหนดความรับผิดชอบ กฎหมายที่ควบคุมการบริจาคสเปิร์มแก้ไขปัญหาต่างๆ