อาการนอนไม่หลับในวัยกลางคนอาจแสดงออกมาเป็นปัญหาทางความคิดในวัยเกษียณ

การศึกษาด้านสุขภาพของเฮลซิงกิที่มหาวิทยาลัยเฮลซิงกิได้ตรวจสอบพัฒนาการของอาการนอนไม่หลับในวัยกลางคนและผลกระทบต่อความจำ ความสามารถในการเรียนรู้ และสมาธิหลังเกษียณ ระยะเวลาการติดตามคือ 15-17 ปี จากการศึกษาพบว่าอาการนอนไม่หลับในระยะยาวและการทำงานด้านการรับรู้ที่แย่ลงในภายหลังนั้นมีความเกี่ยวข้องกันอย่างชัดเจน พฤติกรรมที่ไม่ดี

"ผลการวิจัยบ่งชี้ว่าอาการนอนไม่หลับขั้นรุนแรงมีความสัมพันธ์กับการทำงานด้านความรู้ความเข้าใจที่แย่ลงในบรรดาผู้ที่มีเงินบำนาญตามกฎหมาย" นักวิจัยระดับปริญญาเอก Antti Etholén กล่าวโดยอธิบายถึงผลการศึกษา การศึกษายังพบว่าปัญหาความจำและปัญหาความสามารถในการเรียนรู้และสมาธิเพิ่มขึ้นเมื่ออาการนอนไม่หลับเป็นเวลานาน